Acht vragen aan Angelique

1. Is dit jullie eerste koophuis?

Dit is niet ons eerste koophuis. We hebben hiervoor 12 jaar in een nieuwbouwhuis in Amersfoort gewoond. Daar waren we de eerste bewoners, dat was erg leuk. Op een gegeven moment wilden we wat gaan uitbreiden. Mijn man ging toen zelfstandig werken en daarvoor hadden we een extra kamer nodig. In Amersfoort kregen we de vergunning niet rond. Toen zijn we om ons heen gaan kijken. We werden door een vriendin over dit huis getipt en waren er direct helemaal weg van. Zo’n leuk huis… zo licht!

Toen we kwamen kijken, zagen we dat het een hele jonge buurt was.  Er waren allemaal kinderen in de leeftijd van onze eigen kinderen. We voelden eigenlijk direct: dit is het! De kinderen zijn nu 29, 26 en 23. Dus toen we hier kwamen wonen, in 2002, ging de oudste net naar het voortgezet onderwijs. We hadden wel een ruim huis nodig met drie opgroeiende kinderen. Het huis was gebouwd in 1994 of 1995. Het was nog zo mooi, we konden er eigenlijk direct intrekken. De keuken en de badkamer zagen er nog prachtig uit. Alleen op zolder hebben we twee kamers laten maken. Inmiddels wonen we hier alweer 16 jaar.

2. Is dit de eerste verbouwing, sinds jullie hier wonen?

Nee, het was voor ons niet de eerste keer dat we gingen verbouwen. We hebben steeds iets meer aangepakt. Tien jaar geleden de keuken, dat was nog zonder Kraal architecten. Toen hebben we de achterpui laten aanpassen en tuindeuren laten maken. Drie jaar geleden is de badkamer verbouwd. En nu dus de uitbouw. Op advies van Thomas hebben we vorig jaar alles laten schilderen, de voegen schoon laten maken en een deel ervan opnieuw laten voegen. Op de westhoek zat veel aanslag.

Daarna is ook de tuin aangepakt. Die was heel mooi en apart, maar ik kon er helemaal niets mee. Hij stond vol met bomen, struiken en donkere coniferen, terwijl ik juist van bloemen hou. Dus we hebben alles eruit laten halen. Alleen de wal hebben we in stand gehouden, daar staan de oude planten nog. We zitten vaak in dit hoekje onder de overkapping. Hier heb je de laatste zon van de dag.

3. Hebben jullie ook overwogen om te verhuizen?

We hebben ook een tijdje zitten kijken of we terug zouden gaan naar de binnenstad van Amersfoort. Maar de vrijheid die we hier achter hebben, vonden we nergens terug. Toen hebben we besloten om lekker hier te blijven wonen en hier te gaan verbouwen. We hebben ook nog lang plannen gehad om een huisje op Terschelling te kopen, maar uiteindelijk dachten we: weet je, we moeten hier onze eigen vakantieplek maken. Dan gaan we er echt vol voor en gaan we een heel mooie verbouwing doen.

4. Vond je het spannend om te gaan verbouwen?

Nee, we wilden het heel graag en waren er echt aan toe. Het zat al jaren in mijn hoofd. Ik vond het allemaal zo vol hier. Dan zaten de kinderen aan de eettafel, of op de bank, ook met vrienden erbij. We wilden graag een plekje waar we zélf konden zitten. Wat dat betreft hadden we deze verbouwing misschien beter tien jaar geleden kunnen doen, toen de kinderen nog thuis woonden. Maar goed, nu hebben we er de ruimte voor. En we moesten alles ook even laten bezinken. Dat idee van het huisje op Terschelling. We voelden uiteindelijk: dat gaat het toch gewoon niet worden…

5. Hadden jullie zelf al in je hoofd hoe het ongeveer moest worden?

We wilden een grote boekenkast en we wilden de tafel kunnen draaien. In het begin is het een beetje aftasten wat je wilt. We wilden in eerste instantie graag een houtkachel, maar dat was een probleem met de afvoerpijp. Dus dat werd een gaskachel. De tuin wilden we meer bij het huis betrekken. Femke heeft dit mooi vertaald in het ontwerp. Overal zie je de tuin, ook als je in de voorkamer zit. We hadden echt een klik met elkaar. We wisten dus wel een beetje wat we wilden, maar hebben ook wel de vrije hand gelaten. Mijn man en ik hebben ook tegen elkaar gezegd: dit kun je zelf allemaal echt niet bedenken. Hoe de schuifpui in de muur valt bijvoorbeeld, als je hem open doet. Dat is heel mooi gedaan.

6. Wat is je favoriete plek in huis?

We zitten eigenlijk altijd in de uitbouw. ’s Avonds verplaatsen we ons richting televisie, dat wel. Maar we zitten áltijd daar. Voor de verbouwing zaten we al vaak aan de eettafel, maar nu is het echt heerlijk. We hebben heel lang naar een lamp gezocht voor boven de tafel. Thomas had deze lamp van Quasar geadviseerd. Zelf vind ik van die grote, industriële lampen ook erg mooi. We hebben er wel een jaar over gedaan om een keuze te maken. Toen we deze lamp voor de eerste keer zagen, hing hij heel hoog tegen het plafond, in een winkel in Hilversum. Hij viel daar helemaal weg, dat zag er heel raar uit. We dachten: nee, dit is hem niet.

Later, bij een woonwinkel hier in Soest, hing hij in zo’n stijlkamer, zo’n 70 centimeter boven de tafel. Toen dacht ik: het is hem wél! Na een jaar weet je beter wat je zoekt en wat werkt in de ruimte. Ik wilde een lamp met één bevestiging aan het plafond. In de zomer vind ik het leuk om de tafel te draaien en dan moet de lamp mee kunnen draaien. We konden hem echt op maat laten maken.

7. Heb je iets met inrichting?

Ik vind het altijd wel leuk om een beetje te kijken voor de badkamer, de keuken en de meubels in de kamer. Mijn man en ik hebben een verschillende smaak, dus we moeten zoeken naar wat we allebei leuk vinden. Ik ben van de hoekjes en zet vaak steeds meer planten en vintage spulletjes neer. Dat vindt hij niet zo nodig. Mijn man houdt van heel strak. Hij is wel fan van de boekenkast. Het is echt een leuk hoekje zo. Lekker bij de haard, maar ook met zicht op de tuin. De kinderen zitten er vaak met oortjes in om muziek te luisteren, of alleen maar te lezen. Onze jongste dochter moppert wel eens dat de televisie aan staat als ze wil lezen. Daar kan ze niet zo goed tegen, dus die gaat altijd daar liggen. De kinderen zijn best veel thuis en hebben hier nog allemaal hun eigen plek.

8. Hebben jullie nog meer architecten benaderd?

Nee. We hebben veel op Pinterest gekeken hoor, dat wel. Maar eigenlijk kwamen we steeds weer bij jullie terug. Toen hebben we een afspraak met Thomas gemaakt. We waren heel nieuwsgierig waar jullie mee zouden komen. Dat was echt zo leuk. Dus nee, dat hebben we niet gedaan.